برخی نهادهای محلی نشان داده‌اند که می‌توان با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، مدیریت داراییهای عمومی را به سطحی کاملاً حرفه‌ای و کارآمد ارتقا داد. نمونه بارز این موفقیت، اقدام شهرداری اصفهان در ثبت و حفاظت از درختان کهنسال به‌عنوان بخشی از سرمایه‌های سبز شهر است. این حرکت، الگویی قابل‌توجه از مدیریت هوشمندانه داراییهای عمومی محسوب می‌شود، در حالی که نهادهای مسئول اموال دولتی همچنان در رویکردهای سنتی و غیرشفاف خود گرفتارند.
فناوری، ابزاری برای حفظ سرمایه‌های عمومی
درختان کهنسال اصفهان، به‌عنوان بخش مهمی از هویت تاریخی و زیست‌محیطی این شهر، همواره در معرض تهدیدهای متعددی همچون فرسودگی، تغییرات محیطی و آسیب‌های انسانی قرار داشته‌اند. بااین‌حال، شهرداری اصفهان با اجرای یک طرح نوین، این سرمایه‌های طبیعی را از خطر نابودی مصون داشته است. استفاده از کیوآرکد (QR Code) برای شناسنامه‌دار کردن درختان کهنسال، راهکاری نوین است که امکان دسترسی سریع به اطلاعات زیستی هر درخت را فراهم می‌آورد. این سیستم نه‌تنها اطلاعات لازم را برای شهروندان و مدیران شهری مهیا می‌کند، بلکه در مواقع ضروری، امکان واکنش سریع و مدیریت بهینه فضای سبز را نیز فراهم می‌سازد.
تفاوت در نگاه مدیریتی: نوآوری در برابر رکود
درحالی‌که شهرداری اصفهان با نگرش پیشرو، مدیریت اموال عمومی خود را به استانداردهای جدید مجهز می‌کند، مدیریت داراییهای دولتی همچنان در چارچوب‌های سنتی و ناکارآمد درجا می‌زند. عدم به‌کارگیری فناوری‌های نوین در شناسایی، حفاظت و بهره‌برداری از اموال دولتی، موجب هدررفت منابع و ایجاد هزینه‌های مضاعف شده است. نهادهای متولی اموال دولتی، به‌جای تمرکز بر پیاده‌سازی سامانه‌های کاربردی و داده‌محور، اغلب درگیر روندهای بوروکراتیک بی‌نتیجه‌ای هستند که نه‌تنها کمکی به شفافیت و بهره‌وری نمی‌کند، بلکه مدیریت این داراییها را بیش‌ازپیش پیچیده می‌سازد.
لزوم تحول در مدیریت داراییهای عمومی
درس مهمی که از تجربه شهرداری اصفهان می‌توان گرفت، ضرورت بازنگری اساسی در نحوه مدیریت داراییهای دولتی است. به‌کارگیری فناوری‌های نوین، ایجاد پایگاه‌های داده یکپارچه و تدوین رویه‌های استاندارد برای حفاظت و بهره‌برداری از اموال عمومی، گام‌هایی است که باید هرچه سریع‌تر برداشته شوند. در غیر این صورت، سرمایه‌های ملی که به همه شهروندان تعلق دارد، قربانی سیاست‌های ناکارآمد و مدیریت غیرعلمی خواهند شد.
مدیریت داراییهای عمومی در ایران همواره با چالش‌های متعددی روبرو بوده است. سامانه‌های ناکارآمد، عدم شفافیت، نبود رویکردهای علمی و تخصصی از جمله موانع اصلی در این زمینه هستند. متولیان اموال دولتی اغلب به جای استفاده از فناوری‌های نوین و روش‌های مدرن، درگیر فرآیندهای دست‌وپاگیر و غیرکارآمد هستند که نتیجه آن، هدررفت منابع و تخریب داراییهای عمومی است.
تحولات مثبت در مدیریت داراییهای عمومی، تنها در سایه تغییر نگرش مدیریتی و بهره‌گیری از ابزارهای نوین امکان‌پذیر است. شهرداری اصفهان نشان داده که حتی در حوزه‌هایی که به‌ظاهر کمتر موردتوجه قرار می‌گیرند، مانند حفاظت از درختان کهنسال، می‌توان با استفاده از فناوری، مدیریت بهینه‌ای را رقم زد. اکنون زمان آن رسیده که متولیان داراییهای دولتی نیز از این نمونه‌های موفق الهام بگیرند و مسیر تحول را به‌سوی شفافیت، کارآمدی و بهره‌وری واقعی هدایت کنند.
